Prolog

Tam gdzie zawsze. 22:30. Przyjdź punktualnie. Będzie ostra jazda.

Odczytałam treść wiadomości SMS, która sprawiła, że w swoich żyłach poczułam nagły przypływ adrenaliny. Spojrzałam jeszcze raz na telefon, by sprawdzić godzinę: 21:59. Już czas. Lepiej być wcześniej na miejscu. Potem może być słaby towar.- pomyślałam chowając telefon do przedniej kieszeni czarnych bojówek. W biegu złapałam kurtkę leżącą na łóżku i wyszłam z pokoju.

- Gdzie idziesz?- usłyszałam za sobą dziecięcy głos- Chciałam byś opowiedziała mi bajkę.- odwróciłam się by upewnić się kto mnie zaczepia, mimo że i tak to doskonale wiedziałam. Nie myliłam się.

- Powinnaś już spać.- zwróciłam uwagę przybierając nieco karcący ton głosu- No już zmykaj do łóżka i poproś mamę by mnie wyręczyła.

- Nie chcę jej, chcę ciebie.

- Kochanie- podeszłam do dziecka, podałam mu swoją dłoń, która została mocno ściśnięta. Zaprowadziłam je do sypialni i ułożyłam do spania w łóżku- Nie mogę zrobić dziś dla ciebie wyjątku. Mam do załatwienia kilka ważnych spraw. Obiecuję, że zaległości nadrobię jutro. Idź spać słońce.- pocałowałam je na dobranoc w czoło i zgasiłam lampkę nocną stojącą na szafce przy łóżku.

- Kocham cię.- usłyszałam nim zamknęłam drzwi.

Moje nogi w trybie natychmiastowym podążyły w kierunku drzwi wyjściowych. Gdy tylko znalazłam się na świeżym powietrzu niewiele myśląc udałam się do garażu. Zapaliłam światło i z mroku wyłoniły się dwa samochody. Chwyciłam pierwsze lepsze kluczyki wiszące na jednej ze ścian i wsiadłam do auta. Dodge Charger z nieskrywanym entuzjazmem powitał mnie w swoim wnętrzu. Nie mam prawa jazdy i tak, jestem nieletnia, ale kogo to teraz obchodzi? Muszę, po prostu muszę być tam, gdzie być powinnam teraz. Rozpieszczone dziewczynki zawsze mają to czego chcą.

[…]

Dojechałam na miejsce w ciągu niespełna kwadransa. Wszędzie było pusto i cicho, na horyzoncie nie było widać ani jednej żywej duszy. Tylko w jednym miejscu paliła się lampa. Wysiadłam z auta i udałam się w stronę jasności, dotarłam do magazynu, którego drzwi były uchylone. Pewnym krokiem wkroczyłam na teren, który od kilku miesięcy non stop odwiedzałam.

Nie byłam w środku sama, już od progu słyszałam szepty, których echo roznosiło się po całym pomieszczeniu. Spojrzałam na cienie padające na pudła oświetlone prymitywnym żyrandolem w postaci dyndającej żarówki. Były dwie osoby, a przynajmniej tak wynikało z moich wyliczeń.

- Daj mi to w końcu.- mych uszu dobiegł szept jednego z rozmówców.

- Zaraz.- sprzeciwił się drugi- Ktoś tu jest.

- To tylko ja.- przemówiłam z nienaturalnie sztucznym uśmiechem- Dostałam wiadomość, że to dziś.

- Myślałem, że będziesz później.- podszedł do mnie jeden z nich i pocałował na przywitanie- Nie spodziewałem się tu ciebie.

- Pewnie chciałeś to co lepsze zabrać dla siebie.- przeszłam obok niego obojętnie i podeszłam do gościa, który w ciszy nas obserwował- Jaki masz towar?

- Najlepszy.- jedną ręka wskazał na paczki rozłożone na jednym z pudeł.- To czego sobie życzysz?

- Przecież już wybrałem.- wtrącił się ten, który zaszczycił mnie przekazaniem mi swojej śliny- Daj nam to co chciałem i spadamy stąd.

- Nie ma tak łatwo. Nie masz tyle kasy, a na kreskę już nie dostaniesz.

Z uwagą przysłuchiwałam się tej wymianie zdań. Nie rozumiałam dlaczego dealer miał taki problem by sprzedać ten towar, przecież jemu powinno zależeć na pozbyciu się jego. I kasie, której by się tak szybko nie doczekał. Znając życie potem łudzili by ją ode mnie, bo przecież mam nadzianych starych, którzy w życiu nie dopatrzyliby się tego, że na ich koncie znajduje się kwota o kilka zer mniejsza od poprzedniej.

- Cholera zwiewamy stąd!- wparowała do magazynu jakaś dziewczyna zdyszana jak maratończyk po biegu- Idzie tu ktoś!

- Skąd wiesz?- dopytywał się dealer chowając z powrotem towar- Kto to?

- Widziałam światło, a potem postać podążającą z latarką. Tyle w temacie.

- Zaraz, a towar?!- krzyknęłam wspólnie z chłopakiem, który tak zawzięcie chciał go kupić.

- Macie.- w moje ręce wpadła paczka, z proszkiem w środku- Macie tydzień na uzbieranie kasy. W przeciwnym razie policzycie się z konsekwencjami.- rozmówca uciekł.

Schowałam paczkę pod bluzkę, by w razie czego nikt nie dostrzegł tego, co się pod nią kryje. Najwyżej pomyślą, że jestem w ciąży widząc brzuch napompowany jak opona. Udałam się w stronę samochodu, a za mną podążył chłopak. Otworzyłam drzwi auta i do niego wsiadłam. Dla wygodniejszej jazdy wyciągnęłam niespodziankę spod bluzki i wręczyłam ją pasażerowi. Zaczął przytulać i całować paczkę jakby była ona jego dzieckiem.

Odpaliłam silnik, zapaliłam światła. Przed maską samochodu ktoś stał. Ktoś kto w tym samym momencie co ja włączył swoją latarkę i jej światło skierował w moim kierunku. Zostałam praktycznie doszczętnie oślepiona. W zasięgu mojego wzroku zostały tylko jego oczy.

Niebieskie gałki oczne wpatrujące się we mnie ze złością, politowaniem i chęcią rozszarpania na strzępy.

Od autorek: Kochani! Witajcie na naszym blogu, który jest w sposób szczególny poświęcony zespołowi Black Radio. Prolog już za nami, a my mamy nadzieję, że owa historia spodoba Wam się i zostaniecie z nami na dłużej. Z niecierpliwością czekamy na Wasze opinie! ;)